میلیاردری چینی در صنعت ساخت ماشین آلات
لی یانگ ون گن رییس سابق کارخانه تسلیحات دولتی چین است که بزرگترین شرکت تجهیزات ساخت و ساز چین را در بخش خصوصی به نام سانی هیوی تاسیس کرده است. وی در سال ۲۰۱۰ با ثروت ۶/۳ میلیارد دلار از سوی مجله فوربز (forbes) به عنوان دویست و چهل و نهمین ثروتمند جهان معرفی شد.(لیست ثروتمندترین افراد دنیا در سال ۲۰۱۰)
لی یانگ ون گن در سال ۱۹۵۷ در چین متولد شد. وی در دانشگاه سنترال ساوت تحصیل کرد. لی یانگ ون گن در سال ۱۹۸۹ یک شرکت ذوب مواد کوچک با نام سانی را به همراه تانگ ژیوگو، مائو ژانگ وو و یوان جینهائو تاسیس کرد. این شرکت کوچک در حال حاضر تبدیل به یک شرکت جهانی با ۵ پارک صنعتی در چین، ۴ مرکز تحقیق و توسعه (R&D) و مرکز تولیدی در آمریکا، آلمان، هندوستان، برزیل و ۳۰ شرکت فروش در سراسر جهان شده است.
گروه سانی
امروزه گروه سانی یک شرکت جهانی در صنعت ماشینآلات ساخت و ساز است که دامنه گستردهای از ماشین آلات ساختمان سازی، جادهسازی، حفاری، ماشینآلات و دستگاههای بالابری، بندرگاهی، ماشینآلات کاوش معدن زغال سنگ و توربین های بادی را تولید میکند. این شرکت یکی از ۵۰ شرکت برتر تولیدکننده ماشینآلات ساخت و ساز در جهان است. در واقع یکی از عوامل موفقیت لییانگ توجه به پرورش استعدادهای محلی، انتخاب و پشتیبانی از فروشندگان، توجه بسیار به خدمات و تاسیسات پشتیبان و همچنین توجه به نیازهای مشتریان بوده است. توسعه و تولید محصولات با کیفیت و پیشتاز در صنعت همواره جزو با اولویتترین امور در گروه سانی بوده است. در حال حاضر بیش از ۵۳ هزار نفر در ۱۲۰ کشور جهان برای شرکت سانی مشغول به کار هستند. همچنین درآمد این شرکت در سال ۲۰۰۹ بیش از ۵۰ میلیارد یوآن (۵۸/۷ میلیارد دلار) بوده است. دفتر مرکزی شرکت سانی در چانگشا در منطقه هونان چین واقع شده است. هم اکنون لی یانگ ون گن مالک ۲/۵۸ درصد از گروه سانی است. فروش گروه سانی در چین در نیمه اول سال ۲۰۱۰ حتی با وجود رقابت شدید با شرکت زوملیون به میزان ۱۹ درصد رشد داشت و به ۸۷۰ میلیون دلار رسید. البته فروش خارج از کشور آن در همین دوره به ۱۰۳ میلیون دلار کاهش یافت. لییانگ ونگن با عرضه عمومی سهام بخش تولید تجهیزات کاوش معدن زغالسنگ شرکت سانی در بازار سهام هنگ کنگ توانست مبلغ زیادی به ثروت خود بیفزاید.
لی یانگ ون گن ازدواج کرده و یک فرزند دارد. وی در حال حاضر ساکن چانگ شا در چین است.
منبع: روزنامه دنیای اقتصاد مورخ ۳۰ بهمن ۱۳۸۹ ترجمه الهام جوادی