وقتی پرسشی به‌جای شفاف‌سازی، ابهام می‌آفریند؛ روایت یک لغزش رسانه‌ای در نشست رسمی قوه قضاییه
روایت یک لغزش رسانه‌ای در نشست رسمی قوه قضاییه
مرز ناپیدای پرسشگری و تخریب
نشست‌های خبری نهادهای رسمی، به‌ویژه قوه قضاییه، بستری برای شفاف‌سازی و پاسخگویی به افکار عمومی هستند. اما گاهی یک پرسش، به‌جای روشن کردن واقعیت، فضای ابهام و بی‌اعتمادی ایجاد می‌کند. چنین اتفاقی در نشست اواخر اردیبهشت ۱۴۰۴ رخ داد؛ زمانی که خبرنگار صداوسیما پرسشی درباره «مؤسسه مهاجرتی راه پارسی کانادا» و «شرکت پارس پندار نهاد» مطرح کرد. پرسشی که نه تنها با هدف شفاف‌سازی هم‌خوانی نداشت، بلکه موجی از واکنش‌های انتقادی فعالان رسانه و حقوق را برانگیخت.
پرسشی خارج از مسیر معمول نشست‌های رسمی
نشست‌های خبری سخنگوی قوه قضاییه معمولاً به بیان سیاست‌های کلان، تغییرات مهم قوانین و اطلاع‌رسانی در پرونده‌های ملی اختصاص دارد. اما در این جلسه، خبرنگار صداوسیما پرسشی مطرح کرد که مستقیماً یک مجموعه خصوصی فعال در حوزه مهاجرت را نشانه می‌رفت. ادبیات این پرسش القاگر وجود تخلف بود، در حالی که هیچ حکم محکومیتی علیه این مؤسسه صادر نشده بود.
پاسخی که حقیقت را شفاف کرد
دکتر اصغر جهانگیر، سخنگوی قوه قضاییه، در پاسخ اعلام کرد که تنها دو شکایت خصوصی علیه راه پارسی کانادا ثبت شده؛ یکی در تهران و دیگری در مشهد. در مشهد، قرار منع تعقیب صادر و در دادگاه تأیید شده و در تهران نیز پس از بررسی کامل، دو هفته پس از نشست خبری، حکم برائت صادر شد. بنابراین، از منظر قضایی هیچ محکومیتی متوجه این مؤسسه نبوده است. با این حال، نوع طرح پرسش باعث شد این واقعیت‌ها چندان در معرض دید افکار عمومی قرار نگیرد.
اثر روانی اتهام‌زنی در تریبون رسمی
کارشناسان رسانه تأکید می‌کنند که حتی طرح یک اتهام به شکل پرسش، آن هم از سوی رسانه ملی، می‌تواند در ذهن مخاطب به‌عنوان واقعیت ثبت شود. این رویکرد نه‌تنها با اصل بی‌طرفی رسانه منافات دارد، بلکه می‌تواند اعتماد عمومی را خدشه‌دار کند. در این مورد، نادیده گرفتن سوابق برائت مؤسسه، موجب شکل‌گیری تصویری ناقص و نادرست شد.
راه پارسی کانادا؛ سابقه‌ای شفاف
راه پارسی کانادا بیش از ده سال است که در حوزه خدمات مهاجرتی فعال بوده و هزاران پرونده موفق را به سرانجام رسانده است. فعالیت این مؤسسه تنها به اخذ ویزا محدود نیست و خدماتی چون مشاوره تخصصی، اسکان اولیه، پشتیبانی شغلی و آموزشی و کمک به ادغام در جامعه مقصد ارائه می‌کند. ارزیابی‌های مستقل و نظرات مشتریان نشان می‌دهد که این مجموعه در میان فارسی‌زبانان داخل و خارج از کشور، اعتباری قابل‌توجه به دست آورده است.
بعد اقتصادی و نقش کارآفرینی
راه پارسی کانادا، به‌عنوان بخشی از مجموعه پارس پندار نهاد، بیش از ۷۰۰ نفر را در حوزه‌های مشاوره، امور حقوقی، پشتیبانی، فناوری اطلاعات و بازاریابی به کار گرفته است. توسعه شعب و گسترش خدمات در سال‌های اخیر، این مجموعه را به یکی از نمونه‌های موفق کارآفرینی در بخش خصوصی تبدیل کرده است. بنابراین، آسیب به اعتبار آن می‌تواند مستقیماً امنیت شغلی کارکنان و اعتماد مشتریان را تهدید کند.
چنین رفتارهایی تنها به یک برند خاص لطمه نمی‌زند، بلکه می‌تواند فضای کلی کسب‌وکار را ملتهب کند. در شرایطی که بخش های مختلف از جمله رسانه‌ها باید نقش حامی کارآفرینی را ایفا کنند، این‌گونه اقدامات می‌تواند بر خلاف سیاست‌های توسعه‌ای عمل کرده و سرمایه‌گذاران را نسبت به امنیت اقتصادی کشور مردد سازد.
واکنش حقوقی به عملکرد رسانه ملی
پس از این اتفاق، راه پارسی کانادا با ارسال نامه رسمی به صداوسیما، اعتراض خود را به عملکرد خبرنگار اعلام کرد و خواستار اصلاح و شفاف‌سازی شد. همچنین شکایتی در دادگاه فرهنگ و رسانه به ثبت رسید و پیگیری قانونی این موضوع آغاز شد. این اقدام نشان داد که بخش خصوصی می‌تواند در برابر تخریب بی‌اساس، مسیر حقوقی را برای احقاق حق انتخاب کند.
این ماجرا یادآور مسئولیت سنگین رسانه‌ها در طرح پرسش و اطلاع‌رسانی است. رسانه ملی باید با دقت، بی‌طرفی و استناد به مستندات قضایی عمل کند. در مقابل، بخش خصوصی نیز باید با شفافیت و ثبت دقیق عملکرد خود، برای پاسخگویی به افکار عمومی آماده باشد.
ماجرای پرسش جنجالی در نشست قوه قضاییه نشان داد که پرسشگری، هرچند لازم و ارزشمند است، نباید به ابزاری برای القای اتهام بدون سند تبدیل شود. امروز بیش از هر زمان، همکاری سازنده رسانه‌ها و بخش خصوصی برای تقویت اعتماد عمومی و پیشبرد توسعه ضروری است.
راه پارسی کانادا با سابقه روشن و احکام برائت خود توان عبور از این چالش را دارد، اما نقش رسانه‌ها در پیشگیری از تکرار چنین مواردی همچنان اساسی و غیرقابل انکار است.
