استدلال استراتژیک تشبیهی
روش استدلال استراتژیک تشبیهی (به انگلیسی Analogical Strategic Reasoning) به منظور استفاده از روش تشبیه برای انتخاب و تصمیم گیری استراتژیک توسعه یافته است.
بر اساس نظر Giovanni Gavetti و Jan W. Rivkin، مدیران می توانند از طریق تشبیه، اطلاعات مفیدی راجع به موقعیت های مختلف کسب کنند. در مواقع مواجهه با شرایط و مسائل غریب و پیچیده، مدیران ارشد، اغلب پاسخ خود را در بین موقعیت های مشابهی جستجو می کنند که قبلاً تجربه نموده و یا راجع به آن شنیده اند، از این پاسخ ها درس هایی را استخراج نموده و آنها را در شرایط جاری مورد استفاده قرار می دهند. استدلال استراتژیک با استفاده از تشبیه در صورتی که به شکلی درست مورد استفاده قرار بگیرد، روشی قدرتمند خواهد بود هر چند این روش نیز در بسیاری از موارد معایب خود را دارد. در مقایسه با روش های «قیاس» (به انگلیسی Deduction) و «آزمون و خطا» (به انگلیسی Trial and Error)، این روش (به زعم نویسندگان آن)، این مزیت را دارند که برای مسائلی مفید هستند که نه آنقدر پیچیده و غامض باشند که نیاز به آزمون و خطا احساس شود و نه آنقدر ملموس و نظام مند هستند که به روش قیاس بتوان آن ها را حل نمود.
مراحل
۱- شناخت تشبیه و هدف از انجام آن. (چرا باید تشبیه کنیم و چگونه؟)
۲- فهم عمیق نسبت به منبع تشبیه (چرا یک استراتژی نوعی در محیط قبلی جواب داده؟)
۳- ارزیابی تشابهات. (میزان تشابه چقدر است؟ عمیق است یا سطحی؟)
۴- معادل سازی و تصمیم گیری (آیا استراتژی معادل سازی شده در موقعیت فعلی پاسخگو خواهد بود؟)
مفروضات
– مسائل استراتژیک نه آنقدر پیچیده هستند که نیاز به آزمون و خطا باشد و نه آنقدر سیستماتیک هستند که به روش قیاسی قابل حل باشند.
– تجارب قبلی می توانند در اتخاذ استراتژی مفید باشند.
– این امکان وجود دارد که بتوان از میان موقعیت هایی با تشابه سطحی یکی را انتخاب نمود.
– علاوه بر روش های آزمون و خطا و قیاس که توسط نویسندگان به عنوان بدیل های این روش معرفی شده اند، بسیاری تکنیک های دیگر را نیز می توان یافت.
مشارکت کنندگان در این صفحه:
توضیح : شما در حال مطالعه بخش دانشنامه هستید، در این بخش صرفاً اصطلاحات و معنی آن شرح داده می شود، اگر مایل به مطالعه مقاله و یادداشتهای مدیریتی هستید، به بخش مربوطه از طریق منو مراجعه کنید.