تعاریف و مفاهیم مختلف کارآفرینی
با تحولات سریع اقتصادهای ملی و تعامل با اقتصاد جهانی و مطرح شدن پدیده هایی همانند « جهانی شدن اقتصاد » و « فن آوری اطلاعات » ، مباحث اساسی درخصوص راهكارهای مختلف برای تسریع فرآیند رشد و توسعة پایدار و رفاه اقتصادی مطرح می گردد. یكی از این مباحث جدید، نقش كارآفرینان در این فرآیند می باشد. به طور كلی «كارآفرینی » از ابتدای خلقت بشر و همراه با او در تمام شئون زندگی حضور داشته و مبنای تحولات و پیشرفتهای بشری بوده است . کارآفرینی از اواخر قرن بیستم مورد توجه محافل آموزشی کشورهای جهان قرار گرفته است. این واژه اولین بار در تئوری های اقتصادی و توسط اقتصاد دانان ایجاد شده و سپس وارد مکاتب و تئوری های سایر رشته های علوم گردیده است. لیكن تعاریف زیاد و متنوعی از آن در سیر تاریخی و روند تكامل موضوع بیان شده است ، كه برخی از این تعاریف ارائه می گردد:
۱- كارآفرین كسی است كه متعهد می شود مخاطره های یك فعالیت اقتصادی را سازماندهی ، اداره و تقبل كند.
۲- کانتیلون که ابداع کننده واژه کارآفرینی است، کارآفرین را فردی ریسک پذیر دانسته که کالا را با قیمت معلوم خریداری و با قیمت نامعلوم می فروشد. كارآفرین فردی است كه ابزار تولید را به منظور ادغام آنها برای تولید محصولات قابل عرضه به بازار، ارائه می كند .
۳- سی کارآفرین را هماهنگ کننده و ترکیب کننده عوامل تولید می داند اما ویژگی خاصی را برای او در نظر نمی گیرد (استونسون ، 1990، ص 17). به عبارت دیگر فردی باید عوامل تولید (زمین، نیروی کار و سرمایه) را جهت تولید، تجارت یا ارائه خدمات ترکیب کند که به این شخص « کارآفرین » و به کار او « کارآفرینی » گفته می شود (عابدی ، 1380 ، ص 19).
۴- كارآفرینی پلی است بین جامعه به عنوان یك كل ، به ویژه جنبه های غیراقتصادی جامعه و موسسات انتفاعی تاسیس شده برای تمتع از مزیت های اقتصادی و ارضاء آرزوهای اقتصادی.
۵- كارآفرین فردی است كه تخصص وی تصمیم گیری عقلائی و منطقی درخصوص ایجاد هماهنگی در منابع كمیاب می باشد .
۶- كارآفرینی به عنوان یك تسریع كننده ، جرقة رشد و توسعة اقتصادی را فراهم می آورد.
۷- كارآفرین فردی است كه شركتهای جدیدی را كه سبب ایجاد و رونق شغل های جدید می شوند، شكل می دهند.
۸- رابرات لمب معتقد بود كه : كارآفرینی یك نوع تصمیم گیری اجتماعی است كه توسط نوآوران اقتصادی انجام می شود و نقش عمده كارآفرینان را اجرای فرآیند گستردة ایجاد جوامع محلی ، ملی و بین المللی و یا دگرگون ساختن نمادهای اجتماعی و اقتصادی می دانست .
۹- ردلیچ معتقد است كه كارآفرین در حالی كه مدیر، سرپرست و هماهنگ كننده فعالیت های تولید است ، برنامه ریز، نوآور و تصمیم گیرنده نهایی در یك شركت تولیدی نیز می باشد.
۱۰- چل و هاروث در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده اند كه كارآفرینان افرادی هستند كه قابلیت مشاهده و ارزیابی فرصتهای تجاری ، گردآوری منابع مورد نیاز و دستیابی به ارزیابی حاصل از آن را داشته و می توانند اقدامات صحیحی را برای رسیدن به موفقیت انجام دهند.
۱۱- ادی و الم معتقدند كه كارآفرین فردی است كه مایل و قادر به مخاطره پذیری است و در عین حال ابزار تولیدی و اعتباری را در هم می آمیزد تا به سود یا اهداف دیگری همچون قدرت و احترام اجتماعی دست یابد.
۱۲- تراپ مان و مورنینگ استار در كتاب « نظام های كارآفرینانه » در دهة ۱۹۹۰ می نویسند: كارآفرین یعنی تركیب متفكر با مجری ، كارآفرین فردی است كه فرصت ارائه یك محصول ، خدمات ، روش و سیاست جدید یا راه تفكری جدید برای یك مشكل قدیمی را می یابد.كارآفرین فردی است كه می خواهد تاثیر اندیشه محصول یا خدمات خود را بر نظام مشاهده كند.
۱۳- جفری تیمونز درخصوص كارآفرینی می نویسد: «كارآفرینی خلق و ایجاد بینشی ارزشمند از هیچ است . كارآفرینی فرآیند ایجاد و دستیابی به فرصتها و دنبال كردن آنها بدون توجه به منابعی است كه در حال حاضر موجود است . كارآفرینی شامل ، خلق و توزیع ارزش و منافع بین افراد، گروهها،سازمانها و جامعه می باشد.
۱۴- دیوید مك كران و اریك فلانیگان كارآفرینان را افرادی نوآور، بافكری متمركز و به دنبال كسب توفیق و مایل به استفاده از میانبرها می دانند كه كمتر مطابق كتاب كارمی كنند و در نظام اقتصادی ، شركتهایی نوآور، سودآور و با رشدی سریع را ایجاد می نمایند.
یکی دیگر از تعاریف کامل و جامع کارآفرینی توسط شومپیترارائه شده است. وی در کتاب خود با عنوان « تئوری توسعه اقتصادی » بین مفهوم واژه نوآوری و اختراع تفاوت قائل شده است و نوآوری را استفاده از خطرپذیری اختراع برای ایجاد یک محصول یا خدمت تجاری می داند. به نظر وی نوآوری عامل اصلی ثروت و ایجاد تقاضاست. بنابراین کارآفرینان مدیران یا مالکانی هستند که با راه اندازی یک واحد تولیدی- تجاری از اختراع بهره برداری میکنند(اسزیلاگی ، 1987).
با توجه به تعاریف ارائه شده در این خصوص می توان گفت کارآفرین کسی است که(خصوصیات کارآفرین):
کار و شغل ایجاد کند.
خوداشتغالی و دیگر اشتغالی ایجاد کند.
ارزش افزوده ایجاد کند.
محصولات یا خدمات جدید به وجود آورد.
خلاقیت و نوآوری کاربردی دارد.
با خطرپذیری، فعالیت های تولیدی و اقتصادی انجام دهد.
نیازها را شناسایی و آنها را برآورده سازد.
فرصت ها را به دست آورد ها تبدیل کند.
منابع و امکانات را به سوی هدف هدایت کند.
برای تقاضاهای بالقوه محصول بیافریند (پیش بینی در عرضه و تقاضا).
ایده خلاق را به ثروت تبدیل کند.
منابع استفاده شده در این مطلب :
نویسنده اصلی این مطلب مشخص نشده است؛ اما نگارنده از منابع زیر استفاده کرده است. لطفاً اگر نام نویسنده اصلی را می دانید از طریق نظرات اعلام فرمایید، تا به سایت اضافه گردد.
۱-بهرامی ، عبدالعلی(۱۳۸۳) ، فرآیند برنامه ریزی توسعه روستایی ، مجموعه مقالات کنگره توسعه روستایی، چالش ها و چشم اندازها
۲-شاه حسینی ، علی (۱۳۸۳) ، کارآفرینی ، آییژ ، تهران .
۳-عابدی، رحیم(۱۳۸۰) ، نقش کارآفرینان در تحول خلاق سازمانهای اداری، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه ارومیه، دوره اول، شماره ۱.
۴-موسوی، سید محمود(۱۳۸۲) ، نقش کارآفرینی در توسعه صنعتی و اقتصادی، مجله رهیافت، شماره ۲۹
۵-هیات نویسندگان (۱۳۸۰) ، مقدمهای بر كارآفرینی، سیامك نطاق، سازمان ملی بهرهوری ایران.
این مقاله توسط آقای سید حمیدرضا عظیمی نوشته شده است.