به گزاره های زیر که به وضعیت حاکم بر صنعت و فضای کسب و کار کشور مرتبط است دقت کنید .
۱ – نرخ سالانه ی افزایش قیمت دلار سالها است، که حدود ۱۰ درصد کمتر از تورم سالانه ی ایران است و این یعنی کاهش قدرت رقابت تولید کنندگان ایرانی با محصولات خارجی.
۲ – قیمت حاملهای انرژی در سال گذشته افزایش چشمگیری داشته است و بسیاری از صنایع سهمی از یارانه ها نداشته اند.
۳ – طبق قانون کار، حداقل حقوق کارگران هر سال افزایش می یابد و هر ساله صنعت گران با افزایش هزینه ی نیروی انسانی روبرو هستند.
۴ – با وجود افزایش هزینه های نیروی کار و انرژی، وزارت بازرگانی با تمام قوا مانع از افزایش قیمت محصولات تولیدی است.
۵ – بازارهای جهانی هنوز با رکود دست و پنجه نرم می کنند.
۶ – تحریمهای جهانی بسیاری از مبادلات را دشوار نموده است .
۷ – هدفگذاری ایجاد اشتغال در سال ۹۰ معادل ۲،۵۰۰،۰۰۰ شغل می باشد که در تاریخ ایران بی سابقه است .
اکنون به تصویر زیر نگاه کنید ! این تصویر میدان توحید تهران را در یکی از ساعات خلوت روز نشان می دهد. این نابسامانی و حرکت بی نظم خودروها که هر یک به سمتی می روند؛ ناخودآگاه مرا به یاد گزاره های فوق و شرایط حاکم بر صنعت و فضای کسب و کار کشور می اندازد ! نظر شما چیست؟
این مقاله توسط آقای سید حمیدرضا عظیمی نوشته شده است.
