پایه حقوق مردم ایران در زمان جنگ چقدر بود؟!
با توجه به تحقیقات و بررسی های صورت گرفته در سالهایی که ایران با ۸ سال جنگ دست و پنجه نرم می کرد نشان می دهد که بودجه کل کشور در این سال ها کمتر از صد ۱۰۰ میلیارد دلار بوده است.
بودجه کل ایران در این سالها به بیش از ۵ هزار و ۲۲۸ میلیارد تومان- به قیمت های ثابت- رسیده است که تبدیل این رقم به دلار بیانگر این است که بودجه کل کشور در این دوره هشت ساله سخت از تاریخ ، نزدیک به ۹۹ میلیارد دلار بوده است. با در نظر گرفتن گرد شدن اعداد بودجه، می توان این رقم را در تقریباً صد میلیارد دلار برآورد کرد.
به گزارش خبرآنلاین، خسارتی که جنگ تحمیلی به ایران وارد کرد خیلی بیشتر از مبلغ بود به نحوی که با وجود نزدیک به سه دهه از اتمام جنگ تحمیلی هنوز تعدادی از خرابی های به جا مانده از دوران جنگ بازسازی نشده است. ممکن است اطلاع از میزان دستمزد مردمی که پشت جبههها چرخهای اقتصاد کشور را به حرکت در می آوردند برایتان جذاب باشد.
حقوق پایه
دوران جنگ، دورهای بسیار حساس در تاریخ معاصر ایران محسوب می شود.حضور وسعی از داوطلبان جهت حضور در جبهه از مهمترین دلایل ایستادگی ایران در مقابل کشوری بود که حمایت گسترده جهانی را برای جنگ مقابل ایران پشت خود داشت.
در این زمان، به مدت ۵ سال حداقل دستمزد در ایران افزایشی نداشت. در سال ۱۳۵۹ حداقل دستمزد برابر با ۱۹۰۵ تومان در ماه بود. این دستمزد تا سال ۱۳۶۳ به همین مقدار بود و شرایط خاص کشور مانع از افزایش دستمزدها در این دوران نگردید. در سال ۱۳۶۴ حقوق پایه در هر ماه به ۲۱۶۰ تومان افزایش یافت و این مقدار تا دو سال ثابت ماند. در سال های ۱۳۶۶ و ۱۳۶۷ نیز حداقل دستمزد به ترتیب ۲۲۸۰ و ۲۴۹۰ تومان شد.
رشد اقتصادی
بی شک در دوران جنگ تحمیلی نباید انتظاری برای رشد اقتصادی وجود داشته باشد، اما با این وجود رشد اقتصادی ایران با نفت در سه سال مثبت بود. رشد اقتصاد ایران در این بازه مثبت ۱۲٫۶ درصد تا منفی ۱۵٫۱ درصد را تجربه نمود.
بالاترین رشد اقتصادی مربوط به سال ۱۳۶۱ بود و کمترین رشد اقتصادی در این دوره هشت ساله نیز به سال ۱۳۵۸ اختصاص داشت. در این سال رشد اقتصادی با نفت منفی ۱۵٫۱ درصد اعلام گردید. در صورت احتساب رشد اقتصاد بدون نفت نیز هفت سال رشد اقتصادی منفی بود و فقط یک سال رشد اقتصادی کشور در این دوره بدون محاسبه نفت مثبت برآورد گردید.