صندوق سرمایه گذاری مشترک

صندوق سرمایه گذاری مشترک را بشناسیم

حتماً شما هم نام صندوق سرمایه گذاری مشترک یا همان mutual funds را بارها شنیده اید. این صندوق های چگونه کار می کنند، چه فرقی با شرکت های سرمایه گذاری دارند ؟ و ریسک آنها چه میزان است ؟ این ها سوالاتی است که احتمالاً ذهن بسیاری از افرادی که « صندوق سرمایه گذاری مشترک » را شنیده اند، درگیر خود ساخته است. در این مطلب تلاش شده است با زبانی گویا صندوق های سرمایه گذاری مشترک معرفی شوند.

این صندوق های وسیله ای برای سرمایه گذاری و ورود افراد با سرمایه های اندک و تخصص کمتر به بازار سرمایه است. در یک نگاه ساده، صندوقهای سرمایه گذاری، سرمایه را از تعداد زیادی از سرمایه گذاران (معمولاً سرمایه گذاران خرد) جمع اوری می کند و به شکلهای مختلف آن را در بازار سرمایه به کار می بندد. بدین ترتیب سرمایه گذاری برای افراد با تخصص کمتر و سرمایه های خرد در بازارهای سرمایه از مسیری حرفه ای میسر می شود. به این ترتیب یک صندوق سرمایه گذاری چیزی غیر از مجموعه ای از سهام ها، اوراق مشارکت، سرمایه گذاری های کوتاه مدت و … نیست که با استفاده از سرمایه ی صدها،هزاران سرمایه گذار کوچک توسط مدیران صندوق خریداری و مدیریت می شود. معمولاً درآمد سرمایه گذاران در صندوق های سرمایه گذاری به یکی از اشکال زیر است :

شکل های مختلف صندوق سرمایه گذاری

 1- معمولاً درآمد حاصل از سودها توزیع شده ی شرکت هایی که صندوق در آنها سرمایه گذاری کرده است، بین سرمایه گذاران صندوق در پایان سال توزیع می شود.

2- اگر صندوق پس از فروش سهام یکی از شرکت هایش سود عایدش شود، آن را بین سرمایه گذاران صندوق توزیع خواهد کرد.

3- ممکن است داراییهای صندوق به دلیل افزایش قیمت سهام ها افزایش یابد، اما صندوق آنها را نفروخته باشد، در این حالت ارزش هر واحد سرمایه گذاری شما در صندوق افزایش یافته است، که می توانید آن را با سود به دیگری بفروشید.

اما فرق صندوق سرمایه گذاری مشترک با شرکت های سرمایه گذاری در چیست ؟ صندوق سرمایه‌گذاری مشترك، یك نهاد مالی مشابه شركت سرمایه‌گذاری است كه از یك طرف وجوه سرمایه‌گذاران را جمع آوری می كند و از طرف دیگر این وجوه را با مدیریت صحیح سرمایه‌گذاری می كند. فرق اساسی یك صندوق سرمایه‌گذاری با یك شركت سرمایه‌گذاری، باز بودن سرمایه آن می‌باشد. به این معنا كه در یك صندوق سرمایه‌گذاری، هر سرمایه‌گذار می تواند در چارچوب اساسنامه در هر زمانی به صندوق وارد یا از آن خارج شود.

اما در یک شركت سرمایه‌گذاری، ورود و خروج سرمایه صرفا در قالب افزایش یا كاهش سرمایه و با طی تشریفات مندرج در قانون تجارت صورت می پذیرد. چون ورود و خروج سرمایه و سرمایه‌گذار در صندوقهای سرمایه‌گذاری یك عمل مجاز و تعریف شده است، بنابراین دیگر نیازی به نقل و انتقال واحدهای سرمایه‌گذاری نمی باشد اما در شركتهای سرمایه‌گذاری در صورتیكه شخص سرمایه‌گذار قصد خروج از شركت را داشته باشد، باید واحد سرمایه‌گذاری خود را به شخص دیگری منتقل نماید و یا چنانچه شخصی بخواهد سهم خود را در شركت افزایش دهد، باید سهام مورد نظر خود را از سایر سهامداران خریداری نماید.

برای هر صندوق سرمایه گذاری یک واحد سرمایه گذاری (unit) تعریف می شود. این واحد بیانگر حداقل میزان سرمایه گذاری در صندوق است ضمناً سرمایه گذاری ضریبی از unit خواهد بود.

اما mutual fund ها مزایای فراوانی دارند. سرمایه گذار با سرمایه گذاری در mutual fund تنوع بالایی از سهام های مختلف را خریداری کرده است و بدین ترتیب ریسک سرمایه گذاری خود را کاهش داده است، حال آن که احتمالاً امکان سرمایه گذاری بدین شکل با سرمایه گذاری مستقیم برایش وجود نداشته است.

در صندوق های سرمایه گذاری، خرید و فروشها در ابعاد بزرگی انجام می شود و بدین ترتیب، از صرفه جویی در مقیاس بهره گرفته می شود و هزینه های ثابت مطالعه و خرید و فروش، سرشکن می شود.

معمولاً قدرت نقد شوندگی صندوق های سرمایه گذاری مشترک، از سرمایه گذاری مستقیم بالاتر است.

به هر حال وجود صندوق سرمایه گذاری های مختلف در ایران، امکان سرمایه گذاری در بازار سرمایه را افرادی که از سرمایه خرد و تخصص پایین ترین در مدیریت سبد سرمایه گذاری دارند را فراهم کرده است. اما به هر حال نباید فراموش کرد، که حتی برای سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک، نیاز به حداقل آشنایی با مفاهیم سرمایه گذاری لازم است تا بتوان بین صندوق های مختلف و بر اساس ارزیابی صحیح یکی را برگزید. همچنین در طور دوران سرمایه گذاری بتواند سرمایه گذار با مطالعه جدول سرمایه گذاری صندوق، عملکرد آن را ارزیابی کند.

منابع مورد استفاده در این مطلب:

وب سایت فارسی:

بانک کارآفرین

وب سایت انگلیسی:

fundsavvy

investopedia

این مقاله توسط آقای سید حمیدرضا عظیمی نوشته شده است.