شیوه های ارزش افزایی توسط بنگاه والدینی
در ادامه مطلب «خصوصیات والدینی شرکتهای هلدینگ برای اداره واحدهای کسب و کار» که در حوزه مدیریت استراتژیک منتشر شده بود، در این مطلب می توانید شیوه های ارزشهای افزایی توسط بنگاه والدینی را مطالعه فرمایید.
به طور کلی چهار شیوه اصلی برای ارزش افزایی توسط بنگاه والدینی تعریف شده است که از طریق مدیریت کسب و کارهای زیر مجموعه صورت می پذیرد که عبارتند از:
1. ترکیب کردن یا جداسازی کسب و کار ها برای ارتقاء قابلیت رقابتی آنها: شرکت های والدینی می توانند بوسیله ادغام کردن و یکپارچه کردن کسب و کار ها یا بوسیله جداسازی آنها ارزش افزایی کنند در صورتیکه کسب و کار های حاصل از نظر رقابتی قوی تر و عملکرد بهتری داشته باشند. این امر ممکن است به دلیل صرفه جویی ناشی از مقیاس و قلمرو که به کسب و کار های بزرگتر و یکپارچه تعلق دارد یا به مزیت های تمرکز که از واحد های کسب و کار کوچکتر و مجزا شده مربوط می شود، باشد. غالبا اکتساب ها فرصتی را برای شرکت های والدینی فراهم می کنند تا کسب و کار ها را بدین شیوه ترکیب و یکپارچه و یا از هم جدا نمایند.
2. ایجاد کسب و کار های جدید موفق و قابل دوام: در سه نوع مختلف از شرایط محیطی شرکتهای والدینی می توانند وارد کسب و کار ها جدید پر ریسک و مخاطره شوند:
(الف) کسب و کار های جدید مبتنی بر کالاهای و خدمات در حال توسعه توسط گروه های ستادی شرکت والدینی (NPD شرکت والدینی)
(ب) کسب و کار های جدید ایجاد شده بوسیله ترکیب فعالیت ها یا منابع از تعدادی از کسب و کار های موجود در پورتفولیو
(پ) کسب و کار های جدیدی که از سرمایه گذاری کردن بر روی منابع مازاد در شرکت والدینی یا در کسب و کار ها حاصل می شوند.
3. یورش بردن به سمت معامله ها و قراردادها برای خرید ارزان کسب و کار ها: برای خلق ارزش بوسیله اکتساب ها و واگذاری ها، کسب و کار های مورد نظر باید در نهایت تحت شرایط مالکیت جدید نسبت به شرایط مالکیت قبلی عملکرد بهتری داشته باشند. این امر برای ارزش افزایی ریشه ای و پایه ای لازم و ضروری است. در اینجا دغدغه این است که چگونه می توان با انجام بهتر معامله و خرید یا واگذاری یک کسب و کار در یک قیمت مطلوب ارزش افزایی کرد.
4. هم راستا کردن مجدد پورتفولیو برای تناسب بهتر با نقش والدینی بنگاه: شرکت های والدینی نیاز دارند که مجموعه مشخصی از معیار های کسب و کار های اصلی و محوری را توسعه دهند که به آنها امکان می دهد تا ترکیب پورتفولیوی خودشان را به سمت انواع کسب و کار هایی که بیشترین ارزش خالص را ایجاد می کنند، تغییر دهند. تقریبا همه شرکت های والدینی موفق که مورد بررسی قرار گرفته اند به این شیوه حرکتی را برای اصلاح پورتفولیوی خودشان داشته اند. به علاوه فعالیت های غربال کردن اکتساب ها در شرکت هایی مانند BTR، Emerson، RTZ، Banc One، Cooper، و Hanson به شناسایی چنین فرصتهایی اختصاص داده شده است. با ایجاد یک فرآیند غربال کردن سیستماتیک، همراه با معیار های خوب تعریف شده و بوسیله توجه دقیق به هدف های تعیین شده در انواع کسب و کار ها که معیار های کسب و کار های اصلی و محوری را برآورده می سازد، این شرکت ها قادر خواهند بود که کاندیدا های اکتساب با پتانسیل ارزش افزایی واقعی را پیدا کنند. آنها همچنین قادر خواهند بود که کسب و کار هایی که با شیوه والدینی آنها تناسب ندارد را از پورتفولیو خارج کنند.
خصوصیات شرکت والدینی برای تناسب با فرصتها
خصوصیات و مهارت های خاص والدینی برای سرمایه گذاری کردن بر روی فرصتهای توسعه بنگاه مورد نیاز است. درک شرکت والدینی از عوامل کلیدی موفقیت در کسب و کار های خودش باید به اندازه کافی خوب باشد تا به آن امکان دهد که فرصت های باز تعریف کسب و کار های را شناسایی کند. مهارت شرکت والدینی در متمایز کردن این فرصتها از سایر موقعیت هایی است که تغییرات تحمیل شده به کسب و کار ها برای آنها مخرب می باشد. برای ورود موفق به کسب و کار های جدید ریسکی شرکت والدینی باید دارای تخصص و منابع بسیار زیادی باشد. برای منتفع شدن از معامله های مربوط به اکتساب و خرید شرکت ها، شرکت والدینی نیاز به خصوصیاتی دارد که متناسب با موقعیت باشد.
کتاب انگلیسی برنامه ریزی استراتژیک در بنگاه ها، نوشته Goold and campbell
این مقاله توسط آقای سید حمیدرضا عظیمی نوشته شده است.